woensdag 20 juli 2016

Groen gedoe

GROEN GEDOE

Ik houd van spullen.
Mijn hele leven al.
Zodra ik kon fietsen.
Ging ik al etalages kijken.


Ook houd ik van schikken.
Het ordenen van spullen.
Totdat ze juist staan.
Al weet ik niet wat juist is.


Wanneer is het werk gedaan?
Ben je uitgerust?
Is het huis opgeruimd?
Heb je voldoende water gedronken?


Leef je slecht of gezond?
Heb je pech of juist geluk?
Wat is eigenlijk juist?

En… 
wil je wel het juiste doen?


Tegenwoordig maak ik zelf soep.
Verse soep van courgette, uien en knoflook enzo.
Als kind haatte ik groente en verse soep.
Maar tegenwoordig word ik er blij van.


 Soep maken is (bijna) meditatief.
Net als het schikken van spullen.
Beide ook groen in dit geval.

Soms zelfs dubbelgroen.
In geval van kringloop of moestuin.
Wat ook heel meditatief kan zijn.

Of juist veel gedoe






NB. Deze foto's heb ik gemaakt op onze overloop. Dit is onze handdoekenkast en zijn onze sokkenladen. Waarin tientallen te kleine sokken van onze kinderen zitten. 
De passende sokken zitten in twee wasmanden. Er is ook een wasmand vol met wezen... Vanwege die wasmanden op de overloop kocht ik ooit deze kast. Maar het probleem is dat opruimen een stuk minder meditatief is.

NB2. De soep is door mij zelfgemaakt (courgette-paprika) en het klavertje zelf gekweekt. De moestuin gaat er nooit komen. Maar ik volg wel verschillende virtuele moestuinen. De kringloop vind ik geweldig, ik heb geen etalages meer nodig, maar qua drukte lijkt zij steeds meer op de plaatselijk supermarkt. Compleet met koffiecorner en bezorgde lief en leed gesprekken. Waardoor zij vast heel helend is, maar niet zo meditatief.





dinsdag 17 mei 2016

Tuin binnenkijker

over een bankje in de tuin...

Ineens scheen de zon weer.
Zomaar een paar dagen achter elkaar.

Ik werd er zo ontzettend blij van.

Ik wist niet hoe snel ik naar buiten moest hollen.
Want ik wilde die zon vangen!



Ik weet niet hoe, maar ik ving hem echt!
Wellicht lokte ik hem met de kleurige bloemenbende.
Die al snel rondom mij en mijn bankje ontstond.
Sommige dingen heb je niet onder controle...


Of zou het de geur van de BBQ zijn geweest?

Hoe dan ook, dat mintgroene bankje.
Dat vorig jaar nog een niet beschrijvenswaardig onderdeel.
Van een complete (zeer bekende) tuinset was.


Dit solide huis-tuin-keuken bankje had nu…
 - door het eenvoudig onder het keukenraam te schuiven -
een geheel nieuwe status verworven!

Zij was ineens mijn bankje geworden!


Waar ik de dag begon met een gezond ontbijtje.
Met uitzicht op ons groene huis en de tuin.


Natuurlijk zag ik ook dat er van alles gedaan moest worden.
Maar ik deed heel weinig.
Ik had duidelijk dit bankje even nodig.

Wel gaf ik dagelijks de planten water.
Waarbij ik het koude water over mijn blote voeten liet klotsen.
Geluk zit soms in de kleine dingen.

Het gaf zelfs niet.
Dat het water soms in mijn nek drupte.
(Die plantenhangers zijn prachtig, maar ik ben 1 meter 60…)

Maar ach, zelfs water uit de gieter.
Voelt zoveel anders dan water uit de hemel.


Hoe dan ook.
De moraal van dit verhaal is.
Het geluk zit in de kleine dingen.


Je hoeft soms alleen maar een bankje te verplaatsen.
Om een heel ander uitzicht te hebben.

(En niet vergeten, er ook af en toe op te gaan zitten.)




zondag 10 april 2016

Sweet London

Sweet London
zoet Londen

Voor de 10de maal in Londen.
Maar nog nooit haar zoete kant ontdekt.
Was daar niet eerder aan toe denk ik.


Maar nu geniet ik ervan.
Zelfs op een drukke zaterdag.
Ontdek ik rustige kleurrijke straten.


Daar dwaal ik.
Soms zie ik een bus voorbij schieten.

Kon ik vroeger gebiologeerd staren.
Naar die rode dubbeldekkers.


Nu ben ik benieuwd.
Wat iedere bocht gaat brengen.

Zie je die paarse schutting?
Wat zou daar achter zijn?


Misschien zijn het mijn nieuwe sneakers.
Dat ik ineens overal roze voordeuren zie.


Ik weet het niet.
Ik zou stiekem zelf.
Ook wel heel graag.
Zo'n vrolijke deur willen.

Een groene dan.
Of toch een gele.
Of een oranje.
Of rode misschien?


Misschien toch het liefst een mintgroene deur.
Met een mooie roze roos ernaast. 
Een blauwe regen langs de ramen.
Een trapje er heen en een klein bordesje er voor.

Of draaf ik nu een beetje door?


Wat vind ik die pastelkleurige muren toch mooi.
In onze tuin zou ik de muur van ons huis.
Ook zo graag zachtroze willen verven.



Er zijn alleen zoveel redenen.
Omdat allemaal niet te doen.

Dus voorlopig geniet ik.
Van deze prachtige huizen.

Wel kocht ik vandaag een pak viltstiften.
Vierentwintig kleuren Sharpie's.
En een klein gebonden tekenboekje.

Wat dat word ik door de stad: geïnspireerd!




Bovenstaande foto's zijn gemaakt in de wijken:
 Bayswater, Notting Hill, Zuid Kensington en Chelsea. 

zondag 3 april 2016

ontspullen

ONTSPULLEN
week 1

Het is een vreemd fenomeen.
Dat ik plots wil ontspullen.
Ik wijt het aan het voorjaar.
Iets 'oerouds' in de genen.
De behoefte aan frisse lucht.
 Aan nette lege kasten.
Dat is wat ik wil.

Maar dit is wat het is...


Ik houd namelijk van spullen!
Het zal mijn creatieve geest zijn.
Die overal wel iets in ziet.

'Verzamel herinneringen in plaats van spullen.'
Zegt trendwatcher James Wallman.
Maar spullen zijn voor mij geen zielloze objecten.
Zij zijn herinneringen én toekomst tegelijk.

Dit weekend stond in teken van keramiek.
De vrijdag en zaterdag bracht ik door in Gouda.
Achter de draaischijf op (keramiek)school.
Ik verzamel niet alleen spullen. Ik maak ze ook graag.


Doel was het draaien van een bord en theepot.
Kortom: bergen geduld, bloed, zweet en tranen.

Wat een werk!
Ik koester voortaan ieder zelfgedraaid bordje!

Hieronder - na drie dagen- mijn vier best geslaagde borden.
(De theepot laat nog even op zich wachten…)


Had ik vroeger altijd een hekel aan scheikunde.
Dit weekend bracht ik er vrijwillig een vrijdagavond mee door! 
Aan mij bureau druk rekenend met oxides, formules en recepten.

Had de leraar mij toen maar uitgelegd:
Dat je er zulke prachtige glazuren van kan maken!
Dan had ik vast geen herexamen hoeven doen.


Oh, en toen moest mijn bureau wel opgeruimd.
Dat gaf ruimte! Om meteen te vullen...
Met iets dat ik graag wilde.
Zo is het eigenlijk ook met 'ontspullen'.
Ik wil alleen de spullen die ik graag wil.

Daar ben ik niet alleen in.
'Opgeruimd' van Marie Kondo is wereldwijd een besteller.
Haar tweede boek is alweer uit: 'Spark joy'
Ik heb het besteld. Gek eigenlijk.
Want wilde ik niet juist geen... maar dat terzijde...

Die 'spark joy' daar gaat het om!


 Die 'spark joy' voelde ik toen ik vandaag mij borden afdraaiden.
Op zondag in mijn studio met de deuren open.
De vogels floten en de zon scheen.

Die 'spark joy' voel ik ook.
Bij de veranda met mijn verzameling kleurige vintage stoeltjes.
Bij de schoon geschrobde tegels in de tuin.


 Vandaar dat ik bedacht.
Als ik nu iedere week:
 Ã©Ã©n klein opruim projectje doe.
Een jaar lang. 
Waarbij ik steeds weg doe.
Waar ik geen plezier aan beleef:

* Groene alg op de tegels.
* Tupperware bakjes zonder deksel.
* Single sokken.
* Niet passende kleding.
* Stapels kneusjes en misbaksels.

Dan voel ik continu die 'spark joy'.

Alleen zie ik er altijd zo tegen op.
(Je moet wat over hebben voor een spark joy…)

Gelukkig reageerde op Instagram @item_______ super enthousiast.
Waarmee zij mij precies het duwtje gaf dat ik nodig had.
Er ontstond zelfs een hashtag #éénopruimprojectperweek
Spontaan ging zij zelf gelijk aan de slag.
Ze begon lekker klein en ruimde haar nachtkastje op.



Waarmee zij ook weer andere inspireerde:
@tessa_twistolove deed haar keuken. 
@chantalroeling borstelde haar tuintafel algen vrij.

Zelf deed ik dus mijn werktafel. Al was dat van korte duur…
Mijn lief borstelde de tuintegels. Voor een zomer plezier!

Vind je het ook leuk om mee te doen?
Voor je blog geef je naam door of op IG gebruik de hashtag.

Wat zullen we opgeruimde hoofden en huizen krijgen! :-)
#éénopruimprojectperweek






















zondag 28 februari 2016

mijmeringen en ShowUp 2016

SHOWUP 2016

Als kind was ik al gevoelig voor kleur en interieur.
Ik decoreerde al jong mijn eigen slaapkamer.
En ik veranderde regelmatig van stijl.



Later werd de slaapkamer van mijn zus door mij ingericht.
Niet dat zij dat overigens belangrijk vond.
(Mijn zus was meer van het uiterlijk en mooie kleding.)


Maar ik zat zo vaak bij haar op haar slaapkamer…
Dat ik het gewoon niet langer meer kon aanzien! 

Ik weet het - het is niet het allerbelangrijkst.
Maar parfumflesjes staan zoveel mooier als je ze bij elkaar zet!
En het is zo'n eenvoudige handeling om even te doen.
Net zoals een scheef schilderij recht hangen…

Kortom, ik was al vroeg van de schoonheid en de yin en yang.


De inhoud van die paar 'woon' winkels die ons dorpje rijk was.
Die kende ik als kind al helemaal uit mijn hoofd.
Uit school ging ik vaak even op mijn fietsje etalages kijken.



Vanaf mijn elfde jaar stapte ik dan ook zelf op de bus.
Om in Leiden, Haarlem en later Amsterdam inspiratie op te doen.
Vooral Dille & Kamille en tweedehands winkels waren favoriet.

Waarna ik op mijn achttiende eindelijk 'mijn eigen' huis inrichtte.
En al mijn huizen (en werkplekken) die daarna kwamen. 


Nog altijd kan ik uren door mooie steden dwalen. Het liefst door die smalle zijstraatjes, om unieke kunstenaars, verzamelaars of tweedehands winkeltjes te ontdekken.

Inmiddels dwaal ik ook graag in mijn eentje door Londen of Parijs. Of uren lang over internet. Heerlijk om te doen. Mijn virtuele wagen vol te laden met spullen. Om vervolgens gewoon de computer uit te zetten. Sorry, voor dit schaamteloze gedrag. Maar heerlijk vind ik dat.

Zo lees ik ook graag een kookboek met een zak chips.
(En haal ik daarna patat...) Maar dat terzijde.


Ik geniet van uniek, handgemaakt of tweedehands.
Ik val voor mooie lijnen en kleurrijk design.
Voor vormgeving met boodschap of een knipoog.


Of het mooiste: wanneer alles met elkaar samenvalt.
De inrichting, de producten en de bedenkers.

De virtuele wereld en de werkelijke wereld.
Wanneer je er dan ook nog wat kan drinken, eten of lezen…



Ik was dan ook heel nieuwsgierig naar de ShowUp 2016.
Waar kunstenaars en ontwerpers hun nieuwe producten presenteren.


En… het was de moeite waard!
Ik vond het echt een feestje om er te zijn!

Zo knap om in een kaal gebouw.
Zonder historie van een stad.
Of straatjes om te dwalen.

Zoveel verschillende stijlen.
Toch als een fris modern geheel neer te zetten.
Met behulp van strakke lijnen, veel wit en licht hout.


Natuurlijk moest er ook (in)gekocht worden.
Aan alleen dwalende bezoekers hebben kunstenaars niets.



Er moet immers ook gewoon brood op de plank. 
Nieuwe grondstoffen worden ingekocht.
Klei, draad, hout of papier.


Laat al dat 'denken en harde werken' zich eigenlijk wel uitbetalen?

Want over een half jaar liggen de populairste ontwerpen,
alweer massaal bij de grote ketens.
Of lag de oorsprong ervan al eerder bij de kringloop?
Hoe ontstaan dingen? Wie ontdekt wat en waar?


Soms moet je ook maar niet teveel nadenken.
Gewoon genieten van wat is.

Want anders verdwaal je.
In je eigen hoofd.






Foto's zijn gemaakt bij o.a. 
Ben ik je naam vergeten?
Laat het weten dan zet ik hem erbij!