donderdag 31 december 2015

Lucky New Year! Give away!

Wish you all a lucky new year!

Op de valreep van het oude jaar,
maakte ik van keramiek deze 'lucky diamonds'.
Pastelkleurige schalen waar ik zelf heel blij van werd.


Dat is waar het leven wat mij betreft over gaat.
Het zien en creëren van je eigen diamanten.


En natuurlijk ook een beetje geluk.
Want je kan het niet helemaal naar je hand zetten.


Vandaar dat ik jullie op deze laatste dag van het oude jaar.
Vooral een gelukkig nieuwjaar wil wensen!


Om dat geluk in 2016 een beetje te helpen.
Geef ik een zelfgemaakt visje, vaasje of schaal cadeau.
Wil jij graag een lucky fish (geluksvisje), little broken luck vase (voor een afgebroken bloem) of een found diamond (schaal) winnen?

1.) Volg dit blog en laat hieronder een berichtje achter.
2.) Of volg @redcherryrodekers op Instagram en tag/repost de foto op IG.
3.) Of doe beide, voor meer kans en dan loot je naam 2x mee!
Je kunt zelf kiezen welke van de drie je graag wilt hebben.
15 januari maak ik de winnaar bekend.

A Lucky New Year!!
Hartelijke groet, Corine


NB. In het geluksvisje kan je onderin een klein wensje doen. Het papiertje krijg je erbij opgestuurd. Zodat je ook zelf weer iemand anders gelukkig kunt maken :-) Nieuwsgierig naar mijn keramiek? Leuk als je een kijkje op mijn site neemt: www.rodekers.nl




dinsdag 29 december 2015

groene haren (plantenhoofd)

Plantenhoofden 
keramiek inspiratie 1A

Als kind had mijn grote zus zo'n plantenhoofd.
Een meisjesplantenpot waar 'groene haren' uitgroeiden.
Als je je plant tenminste water gaf.
Want wat was ik jaloers op die mooie plantenpot.
Waar 'bij mijn zus' lange erwtjesslierten uitgroeiden.


Lange slierten haar met klitterige balletjes erin.
Wat wel weer een beetje op mijn kapsel leek.
Maar dan groen…

Nou ja, eventjes dan.
Want mijn haar werd al snel kort geknipt.
Ditmaal geknipt met een bloempot!
Een 'Purdeykapsel' noemde ze dat...

Werk van: Miriam Brugmann

Laatst vond ik zo'n meisjeshoofdje bij de kringloop.
Je begrijpt, die moest ik gewoon kopen!
Ik heb er nog geen foto van.

Omdat ik net als kind…
Nog steeds niet in staat ben om mijn planten water te geven.
(Bovenstaande foto's haalde ik van pinterest.)

Werk van: Gail CCceramics en Marinski Heartmades

Ik had als kind overigens wel een gietertje.
Die gebruikte ik echt overal voor.
Voor acrylverf dat nodig verdund moest worden.
Vlekken die weggepoetst moesten worden voordat mijn moeder ze zag.

En inmiddels voordat mijn kinderen ze ontdekken...


Werk van: Vanessa Holle (Bean)

Maar ze zijn dus terug die potten.
In een modern jasje dat wel.
Maar het zijn nog altijd gezichtjes die haren krijgen.

Net zoals die kleipoppetjes die je op zo'n kappersstoel kan zetten.
Die ik vroeger als kind trouwens ook dolgraag wilde hebben.
Maar niet kreeg…

Werk van Atelier Stella

Inmiddels weet ik...
(Mijn kinderen kregen die kappersset natuurlijk wel.)
Dat klei net als planten ook water nodig heeft.
Anders droogt die namelijk uit.

Ligt voor je het weet heel je huis vol.
Met piepkleine hard geworden bruine brokjes minihaar.
Die uit die 'play doh' hoofdjes komen rollen.

Werk van Marta Turowska

Tja, zelfs klei heeft verzorging nodig.
Hoewel ik moet bekennen.
Dat ook dat bij mij nog wel eens mis gaat.
Ik kan inmiddels ook al aardig beeldhouwen en gutsen!
  
Werk van Meyer-Lavigne

Maar nu had ik bedacht.
Om in het nieuwe jaar.
Af en toe een 'Do It Yourself' te plaatsen.

Te starten met een plantenkop.
Wel je eigen versie natuurlijk.

Wordt vervolgd.




zondag 27 december 2015

kerst 2015

KERST 2015

We hadden een fijne kerst.
Het was om voordat ik het wist.


Mijn lief ging met z'n jongste naar Londen.
Hij bracht voor mij prachtig vormgegeven (en lekkere) cadeautjes mee!


Ondertussen bezocht ik inspirerende 'huiskamerconcerten' in Noordwijk met mijn vriendinnen.


Ons hert kreeg (net als ieder jaar) zijn rode Rudolf neus weer op.


Het huis werd weer lekker kleurrijk versierd.

Al deed ik er dit jaar wel meer dan twee weken over.
Overal lagen stapels dozen en uitpuilende kratten met ballen.
Maar ik kon nergens hèt doosje met haakjes vinden…
 Om de ballen aan op te hangen...

Ik vond het doosje trouwens pas vandaag in de spelletjes kast.
Toen ik het 'de jongens tegen de meisjes' spel op borg...


Gelukkig vond ik in ieder doosje wel weer een los haakje.
Waren er ook genoeg knijpertjes, strikjes en draadjes.

Bleek het ook meer mijn persoonlijke malaise…
Dan dat het echt door de haakjes kwam. 


Ik moet altijd eerst een beetje in de kerststemming komen.
Wanneer dat dan eindelijk gelukt is…
Is de kerst alweer voorbij!


Uiteindelijk was daar dan toch een echt kerst-huis.


Compleet met alle kinderen en gezellige drukte.
Ontbijt, gourmet, spelletjes, films en activiteiten.


Voor het eerst met een schoondochter (uit Frankrijk).
Die samen met mij onderstaande kerstboompjes maakte.


We gingen er ook nog samen (met z'n negenen inclusief zeven pubers...) op uit.
We maakte een bijzondere bus (boot) tocht door Rotterdam!
 

Waarna we elkaar vrolijk 'neerschoten' tijdens lasergames :-)
Kortom, we hadden een zeer vredelievende kerst!


Gisteren sloten we saampjes cultureel af bij de Midzomernachtdroom 
van het Nationaal Toneel in de stadschouwburg in Den Haag.


Het waren mooie volle dagen.
Zo dankbaar en blij dat dat allemaal kan.

Ik wens iedereen een gezond en sprankelend 2016!




zondag 22 november 2015

Schat, ik ben even bloemen plukken.

ONE THOUGHT A DAY

Soms denk ik aan die dames.
Uit die films.
Die met zo'n mandje onder hun arm.
Lopen door een bloemenveld.

Het is niet echt.
Ik weet het.
Maar het idee.
Dat ze daarna.
Rustig op hun gemak.
Thuis komen.

En dan
 Zo'n bloemetje schilderen.

Daar denk ik dan aan.






NB1. Het schilderij is afkomstig uit rijksstudio waar schilderijen voor eigen gebruik gratis te downloaden zijn.
NB2. De tekst erop was de gedachten die mij te binnen schoot.
NB3. En toen moest ik natuurlijk deze poster maken. Je kunt hem gratis downloaden voor eigen gebruik.

ONE THOUGHT A DAY: PART 2

zondag 15 november 2015

mijn 'bucket list'

DREAMS DON'T WORK
UNLESS YOU DO

Het Snorfestival is alweer een tijd geleden.
Maar ik kijk er nog steeds met veel plezier op terug.
Op het festival zelf, maar vooral ook op de activiteiten daarvoor.
Voor mij helpt het om soms gewoon een deadline te hebben.
Om te komen tot dingen die ik graag wil. Dingen waar ik al jaren over fantaseer.

Ik wilde altijd al graag naast mijn gezin en werk ook creatief bezig zijn. 
Het is heerlijk dat ik daar nu een vorm voor lijk te hebben gevonden.
Juist in deze tijd van hoop, wensen en verlangens.
Mensen die vluchten voor de vrijheid of strijden voor de vrijheid.
Kinderen die vol spanning hun schoen zetten.
Ben ik mij er zo bewust van, dat ik een gelukkig mens ben.

Dit was mijn (jarenlange) bucketlist:

1.) Eigen studio creëren
Helemaal achterin onze tuin zit mijn eigen keramiek atelier. Met uitzicht op de veranda.


2.)  Eigen producten bedenken
Verhalen verdenken en vertellen. Dat vind ik het mooiste dat er is. Juist over die kleine dingen, die net de kers op de taart kunnen zijn. Die het leven extra mooi kunnen kleuren. Zoals een geluksvisje ontwikkelen, waarin je een wensje kunt stoppen voor de ander. Of een klein gebroken vaasje, voor juist die ene gebroken bloem. 



3.) Eigen bedrijf hebben
Precies een jaar geleden schreef ik studio Rode Kers officieel in bij de Kamer van Koophandel.
Inmiddels heb ik naast mijn blog en logo, ook een eigen webwinkel: www.rodekers.nl.
Afgelopen maanden zijn daar ook visitekaartjes, passende verpakkingsmaterialen (diverse doosjes), rode kers stickers, ansichtkaarten en een eigen Studio Rode Kers folder bij gekomen.


4.) De kers op de taart.
 Bij Studio Rode Kers gaat het niet om geld verdienen. (Ik heb al een baan.) Het gaat voor mij om het toevoegen van extra waarden (zonder daarbij verlies te lijden). Dat klinkt heel zwaar, maar dat kan heel eenvoudig zijn, zoals bijvoorbeeld de nostalgische rode kersen zuurtjes. Ze passen mooi bij de naam van de studio en mijn (vintage) keramiek. Iedereen gaat er spontaan verhalen van vroeger bij vertellen. Het is leuk om ze gratis mee te geven bij aankoop van keramiek en je kunt ze prachtig aan feestelijke cadeautjes strikken. Of stiekem aan verlegen kinderen geven (als ouders niet kijken). Of de minder verlegen kinderen zeer creatief te laten worden (om geld voor deze snoep te regelen). Maar het is vooral alles bij elkaar (het geheel), waar ik zelf zo vrolijk van word.


5.) Kunstenaar voelen
Als 18 jarige wilde ik graag kunstenaar worden. Die hang naar creatie, kleur en vorm is nooit verdwenen. Inmiddels zit ik in het tweede jaar van de driejarige keramiekopleiding in (SBB) in Gouda. 
Ik voel mij daar werkelijk als een vis in het water. Het zo heerlijk om nieuwe dingen te leren, te experimenteren en student te zijn. Maar vooral om dingen gewoon met mijn handen te maken. Letterlijk met mijn handen in de klei. Dat een berg grijze poeder of een homp klei, veranderd in een mooie kom of vaas. Dat blijf ik magie vinden.



6. Nieuw keramiek product
Ieder jaar wil ik iets nieuws ontwerpen voor Studio Rode Kers. Dit jaar zijn dat de 'found diamonds'.
Ik vond bij de kringloop een paar oude glazen schalen, die mij deed denken aan de schalen waarin ik als kind de vla en appelmoes kreeg. Ik maakte er een mal van en dit was het resultaat. Een gevonden diamant. 
Dat iets ouds weer iets heel sprankelend nieuws kan worden, spreekt mij aan. Vandaar dat ik deze schalen serie deze naam heb gegeven. (En ook omdat ze natuurlijk op diamanten lijken.) Ze zijn te koop in mijn webshop.



7. Workshops geven
Op het Snorfestival gaf ik mijn eerste workshops potjes draaien. Echt super leuk om te doen. 
Het lijkt mij zalig om in de toekomst ook een paar keer per jaar een workshop keramiek thuis te geven.
Met een hightea in de veranda. Maar misschien even wachten tot de oudste kids het huis uit zijn.


8.) Een reuze rode kers
Heeft geen uitleg nodig!


Wat is jouw kers op de taart?
En heb jij ook (ergens in je hoofd) een bucket list?

vrijdag 16 oktober 2015

dreams about Paris

SLAAPKAMER MINI METAMORFOSE

Ik was al die vintage 'wandhoofdjes' boven mijn nachtkastje zat.
Eigenlijk al toen ik de laatste spijker erin had geslagen…


Ook het antieke grijze kastje aan de andere kant van de slaapkamer.
 Wilde ik graag vervangen voor een meer vintage exemplaar. 
Met meer uitstal en kastruimte.


Dus bedacht ik mijn eigen VT wonen mini metamorfose.
Met als thema 'een kamer in Parijs'.

Blij ben ik met mijn nieuwe vintage kastje.
Die ik vond via Marktplaats.

Hoewel ik nog geen afscheid van het oude kastje kan doen.
Die staat dus ontzettend onhandig in de weg in mijn kledingkast.
En het nieuwe kastje is ook nog een lekker zooitje.
Maar het begin is er!


Vorig jaar november was ik in Parijs.
Nu de blaadjes beginnen te kleuren begint dat gevoel weer te kriebelen.
Dus heb ik mijzelf getroost met wat oude foto's van Parijs.
Die ik op internet vond bij Rijksstudio en liet afdrukken bij de Hema.



Tja, en als je dan eenmaal begint.
Alle spijkers heb ik er weer uit getrokken.
Besloten dat er één vintage wandhoofdje mocht blijven.

Het was even zoeken.
Twijfelen tussen de blonde of brunette?



Gelukkig koos mijn lief voor de brunette!




NB. Dit is de foto die uiteindelijk in het voorjaar in de Zeemanfolder heeft gestaan.
Nog niet eerder op mijn blog geplaatst. Het was een bijzonder leuke ervaring!