vrijdag 21 februari 2014

#love #dust #friday #sleeping

vrijdag

Het was een week die een hoop stof deed opwaaien.
Het vloog werkelijk alle kanten op.
Onduidelijk was wat nu de goede kant was.
Als die al bestond?


Er bleken vele kanten te zijn.
Het lag er maar aan waar je je bevond.

Zag je een prachtig beschermd vogeltje?
Of juist een heel zielig vogeltje?
Of een mooi kooitje?

Er was geen eenduidig antwoord.
Ik besloot maar vooral mijn gevoel te volgen.


En niet bij de pakken neer te zitten.


Maar te onderzoeken wat er allemaal nog verborgen was.
Of er mogelijkheden waren om er (samen) uit klimmen.

Of uit te vliegen.


Soms weet je ook gewoon niet wat iets is.
Dan moet je er even langer naar kijken.

Of het vragen. 
Of het even laten.


En toen was de week plots bijna voorbij.
Viel alles ineens weer op zijn plaats.


Ik sloot de week af met een opbouwende gesprekken.
Over nieuwe invulling en andere omgeving. 

Waarbij 1 + 1 weer 2 werd.
En iedereen weer energie kreeg.


Het laatste gesprek van de week was vandaag.
Op vrijdag.
In het centrum van hartje Leiden.

De zon scheen en bleef schijnen.
Oude dingen kregen nieuw perspectief.


Vanzelf kwam het naar mij toe.
Ineens viel alles samen.



Dat is het vreemde aan het leven.
Je hebt geen invloed op wat er gebeurd.
Maar wel hoe je de situatie vervolgens inkleurt.

Ik was blij.

Toen ik terug naar huis reed.
Kwam ik langs onderstaande winkel.
Vol stof en oude troep.

Maar ik kocht er ooit mijn oude bureau.
Die nu in mijn atelier staat.

En ik had zoveel behoefte aan iets concreets en tastbaars.
Waar je de stof gewoon van af kan vegen en dat het dan weg is.


Ik stopte mijn auto.

(Keek op mijn telefoon hoe laat het was.
Vervolgens beantwoordde ik al mijn werkmails.
Waardoor ik een uur later pas naar binnen ging.)

Maar het was goed.
Weliswaar geen gespreid bedje.


Maar voldoende om het weekend lekker in uit te kunnen rusten.
Mijn kinderen hebben het druk met allerlei sociale activiteiten.
(Logeren, carnaval, filmavonden e.d.)

Maar ik hoef even helemaal niemand te zien :-)

Ik ben diep 'in love' met mijn nieuwe nachtkastjes.

Die met heel veel moeite in mijn auto gingen.
De verkoper had er een hard hoofd in.
Maar ik wist dat zij zouden passen.
En zij pasten.


Fijn weekend!

donderdag 13 februari 2014

Valentijnsdag

Valentijnsdag

Mijn oudste zoon heet Valentijn.


Hij is geboren in een tijd dat Valentijnsdag nog niet echt gevierd werd.
Tenminste niet in Nederland.


Hij is ook niet geboren op 14 februari.
Een vraag die tegenwoordig vaak gesteld wordt.
Net zoals mijn lief niet is geboren op 'St. Patricks day'.


 Mijn oudste zoon is vernoemd naar zijn opa's broer.
Die trouwens door iedereen Vaal werd genoemd
Maar wij doen dat natuurlijk niet. 



Door z'n geboorte is het voor mij eigenlijk iedere dag Valentijnsdag. 
Ik vond het dan ook maar niets dat 'Valentijn' steeds meer een Nederlandse 'feestdag' werd.
Het voelde als Amerikaanse na-aperij. 



Maar - de tijd verstrijkt - ik vind het nu eigenlijk wel leuk.
Alles dat we vieren is mooi.
Zeker de liefde.

Het maakt niet uit hoezo of waarom.
Vieren is mooi.
Vieren is de rode kers op de taart!

De kan hieronder vond ik in de kringloopwinkel :-)
Ik kon hem natuurlijk niet laten staan.
De (rode kers) taartjes kreeg ik cadeau van mijn kinderen.


Van mijn lief kreeg ik overigens laatst een heel klein pakje.
Was het een ring? Oh jee...
Hij ging niet op z'n knieĆ«n.

Het bleek een piepklein stempeltje van twee rode kersen samen aan een steeltje.
Met een vuurrood stempelkussentje.
Zo lief.

Het hoeft geen Valentijnsdag te zijn om de liefde te vieren.



Toen Valentijn nog klein was kreeg hij altijd een stapel kaarten op deze dag.
Omdat anderen het ook zo grappig vonden om zijn naam op al die kaarten te zien staan.
En hij natuurlijk ook.

Dit jaar typte mijn jongste (dochter) samen met haar vriendin wel dertig Valentijnsbrieven!
Die ze vanmiddag overal langs gaan brengen.
Bij meisjes en jongens die ze kennen.

Echte serieuze liefdesverklaringen zitten er niet achter.
Ze zijn vooral heel erg grappig.


Ach, ik had het als kind fantastisch gevonden om zo'n brief te krijgen.
Maar wel een serieuze, want ik was toen al een romantische ziel.

Al kan ik ook erg lachen om deze grappige creatieve brieven.

Zelf gaf ik mijn lief z'n valentijns cadeau een dag te vroeg.
Hij was daardoor wel verrast...


Maar ik was zo blij dat ik weer thuis was.
Na een zeer drukke week werken/wonen in Tiel.

En echte liefde kent geen tijd of protocollen!

Ik wens jullie allen een:



vrijdag 7 februari 2014

HOUSE WARMING #3 #Sittingroom

HOUSE WARMING #3 #Sittingroom
Dit is het derde deel in de serie: house warming.
In deze serie geef ik 'n rondleiding door ons huis.
Alsof het een virtuele housewarming betreft.

De puinhoop verschuif ik gewoon even naar de gang.
Dat is het grote voordeel van een virtuele house warming :-)

De eerste twee delen gingen over de 'gang" (druk hier) en 'eetkamer' (druk hier).
Deze keer zet ik virtueel de deur van de zitkamer open:


Waar ik voor de gelegenheid de schouw van nieuwe (nep) bloemetjes voorzag.
In glazen flesjes voor een extra transparant effect.

Daartussen plaatste ik mijn antieke poppetjes van porselein.
Ik kocht ze ooit bij een veiling in Leiden (onder de Boompjes).
Ze zijn oud, klein, bevreemdend en kwetsbaar.
Rare breekbare poppetjes, met losse hoofdjes, maar vooral mij bijzonder dierbaar.

Nu maar hopen dat de kinderen niet (meer) met kussens gaan gooien...


Want deze hoek wordt geregeerd door de kinderen.
Het is een echt wonder dat het mij gelukt is deze foto's te maken!!
Wanneer je de deur iets verder open zet, dan zie je daar de televisie.
De zithoek is de enige plek in huis waar we tv (kunnen) kijken.

Hoewel het hele huis vol schermen staat en ligt!
Televisieschermen: waaraan play-stations hangen en uren wordt gespeeld of films gekeken.
Laptops, Ipads en computerschermen: waar ook 'uitzending gemist' op gekeken wordt.
(Van die afgrijselijke soapseries waar je niets aan mist of eindeloze herhalingen…)

De zithoek is eigenlijk de tv-hoek, die ik weiger de tv-hoek te noemen.
In woonbladen zie je ook zelden een televisie op de foto.
Maar de televisie (en de open haard) daarover gaat deze hoek juist!


Maar liever fotografeer ik onze houten shutters.
Waar ik nog iedere dag blij van word!
Omdat ze het licht zo prachtig filteren.

Of het lichtblauwe kleed en de vrolijke tafeltjes van Brakig van Ikea.
De nieuwste (limited edition) collectie van ArtRebels en Ikea.
Waar ik zo ontzettend vrolijk (en hebberig) van word!


Of de schilderijen aan de roze muur.
Het overkoepelende thema van deze verzameling is: 
'als een vis in het water'.

Aan ieder schilderij zit weer een ander verhaal vast.
Een soort van levenscollage van reizen, gevoelens en gebeurtenissen.


Ik zit zelf het liefst op de roze bank.
Lekker dicht bij de brandende open haard.
Met ook goed zicht op alles om mij heen dat mij lief is.
Inclusief mijn lief en de kinderen zelf :-)

Met mijn rug naar alles wat nog zou moeten: 
in de afwas of wasmachine bijvoorbeeld.
En met mijn laptop op schoot en mijn mobieltjes ernaast
Met ook nog een mooie film op tv.

Want ook ik ben dol (net als het hele gezin) op schermen!
Hoewel ik ook graag in de vlammen van de open haard staar.


Er is echter in huis wel een scherm waar ik echt een hekel aan heb.
Al ruim een jaar ligt hij ongebruikt in de kast.
Ik kreeg hem gratis bij mijn abonnement op de krant: 
mijn e-reader.


Ik houd namelijk van boeken!
Sterker nog, ik kan niet zonder.
Ik wil ze kunnen vasthouden, voelen en zien.
Niet alleen om te lezen, waar ik natuurlijk ook van houd,
maar ook om ze te hebben om mij heen.
Gewoon, omdat alleen al hun aanwezigheid mijn geest levendig houdt.
Ook kan ik er uren in verdwijnen.



Wat met een huis vol kinderen en een hoofd vol werk wel prettig is.

Nou dit was de zitkamer.
Die er zelden zo uit ziet.
Omdat er altijd wel iemand zit.


Daarom noemen we hem ook zitkamer.

Hoewel leefkamer nog beter zou passen.
Als ik zie wat de kinderen aan:
 bordjes, kommetjes, glazen, bestek, schillen, resten, verpakkingen e.d.
allemaal om zich heen kunnen verzamelen.

Daarom zijn deze foto's ook uniek.
Limited Edition.

(Fijn weekend!)

woensdag 5 februari 2014

#Utrecht #working #shopping #2

WINKELEN # Utrecht #2

Afgelopen week had ik weer een vergadering in Utrecht.

Ditmaal bezocht ik daarna niet mijn drie favoriete winkels 'links" aan de Oude Gracht.

Maar mijn drie favoriete winkels 'rechts" aan de Oude Gracht!


Kan je eigenlijk twee maal je favoriete drie winkels hebben?
Nou ja, ik wel, zelfs wel drie maal drie en  ….

Ik parkeer mijn auto altijd in parkeergarage Springweg.
Die ligt prachtig midden in het centrum en er is altijd plaats.
Als je eruit loopt zie je boven de muur de Dom al uitsteken!



En zowel links als rechts van die prachtige groen gestucte huisjes.
Waar ik persoonlijk bijna een moord voor zou willen plegen om er te kunnen wonen.
Nou ja, toch maar geen moord, maar oh zo mooi!


Vervolgens loop je onder dit poortje door zo het centrum in.


Vaak staat er onder een straatmuzikant te spelen.
Omdat de muziek er zo prachtig onder galmt. (En het droog is…)
Wat is er nu mooier dan begeleid door vioolmuziek de oude gracht op lopen?



Wellicht fietsen over de gracht?
Bij voorkeur op zo'n roze fiets als hierboven.
Omdat die zo mooi kleurt bij je groene huisje.
Ja, dat lijkt mij wel wat!


Maar ik ging het hebben over mijn volgende drie favoriete winkels.
Waarvan ik over Emma B. ook al werd getipt door een medeblogster.

Prinses en Erwtje is de eerste en is een kinderwinkel.
Ze verkopen hele leuke kinderkleding, waar mijn kinderen helaas al te groot voor zijn.
En nog leukere posters, lampionnen, lampjes e.d. voor de kinderkamer.
Die ik stiekem nog wel eens koop voor mijzelf ;-)

 Emma B zit links daarvan.
De winkel was vroeger veel groter, maar helaas een klein stukje ingekrompen.
Maar daardoor niets aan leukheid verloren.

Deze lampjes wil ik :-)


Emma B verkoopt hippe woon design spulletjes, waarvan veel van Marimekko.
Vooral de stoffen zijn prachtig!


Iets verder op de gracht zit Dille & Kamille.
Al zit deze winkel bijna in iedere stad, ik blijf hem leuk vinden.

Als dertien jarige nam ik al de bus naar Leiden om alleen deze winkel te bezoeken.
Ik zal wel een diep romantische ziel zijn.
Maa ik ben dol op al dat houten speelgoed, zachte pasteltinten en vele kookspulletjes.
En ik kan er uren dwalen en dromen, om dan alleen een klein zakje drop te kopen.


Onder de Dom (aan de zadelstraat) zit trouwens ook Keck & Lisa.
Die van dezelfde eigenaar is van Emma B.
Daar verkopen ze ook geweldige wooncadeaus.


Je begrijpt, eer ik weg ga is het vaak al veel te laat.
Maar zelfs dan ziet Utrecht er nog mooi uit!


Welke stad maakt jou blij?