vrijdag
Het was een week die een hoop stof deed opwaaien.
Het vloog werkelijk alle kanten op.
Onduidelijk was wat nu de goede kant was.
Als die al bestond?
Er bleken vele kanten te zijn.
Het lag er maar aan waar je je bevond.
Zag je een prachtig beschermd vogeltje?
Of juist een heel zielig vogeltje?
Of een mooi kooitje?
Er was geen eenduidig antwoord.
Ik besloot maar vooral mijn gevoel te volgen.
En niet bij de pakken neer te zitten.
Maar te onderzoeken wat er allemaal nog verborgen was.
Of er mogelijkheden waren om er (samen) uit klimmen.
Of uit te vliegen.
Soms weet je ook gewoon niet wat iets is.
Dan moet je er even langer naar kijken.
Of het vragen.
Of het even laten.
En toen was de week plots bijna voorbij.
Viel alles ineens weer op zijn plaats.
Ik sloot de week af met een opbouwende gesprekken.
Over nieuwe invulling en andere omgeving.
Waarbij 1 + 1 weer 2 werd.
En iedereen weer energie kreeg.
Het laatste gesprek van de week was vandaag.
Op vrijdag.
In het centrum van hartje Leiden.
De zon scheen en bleef schijnen.
Oude dingen kregen nieuw perspectief.
Vanzelf kwam het naar mij toe.
Ineens viel alles samen.
Dat is het vreemde aan het leven.
Je hebt geen invloed op wat er gebeurd.
Maar wel hoe je de situatie vervolgens inkleurt.
Ik was blij.
Ik was blij.
Toen ik terug naar huis reed.
Kwam ik langs onderstaande winkel.
Vol stof en oude troep.
Maar ik kocht er ooit mijn oude bureau.
Die nu in mijn atelier staat.
En ik had zoveel behoefte aan iets concreets en tastbaars.
Waar je de stof gewoon van af kan vegen en dat het dan weg is.
Ik stopte mijn auto.
(Keek op mijn telefoon hoe laat het was.
Vervolgens beantwoordde ik al mijn werkmails.
Waardoor ik een uur later pas naar binnen ging.)
Maar het was goed.
Weliswaar geen gespreid bedje.
Maar voldoende om het weekend lekker in uit te kunnen rusten.
Mijn kinderen hebben het druk met allerlei sociale activiteiten.
(Logeren, carnaval, filmavonden e.d.)
Maar ik hoef even helemaal niemand te zien :-)
Ik ben diep 'in love' met mijn nieuwe nachtkastjes.
Die met heel veel moeite in mijn auto gingen.
De verkoper had er een hard hoofd in.
Maar ik wist dat zij zouden passen.
En zij pasten.
Fijn weekend!
Lijkt mij een geweldige winkel zeg en je nachtkastjes,ja die had ik ook niet laten staan,helemaal super! lieve groet Musje.
BeantwoordenVerwijderen