zaterdag 27 juli 2013

Bambi moved #part 3 #newhome

Bambi is niet meer alleen.
In januari schreef ik over mijn eerste hertje van Else Bach.
Gevolgd door een 2e blog over mijn groeiende aantal hertjes van Else Bach.

Op dit moment kan je wel spreken van een flinke verzameling.
En is mijn liefde voor het verzamelen van dit hertje voorlopig gestild.
Maar ach, wat kan ik toch genieten van deze keramiek.


Hoewel al mijn spullen nog netjes staan opgeborgen in een loods.
Heb ik wel al mijn beeldjes zelf met mijn auto verhuisd.
Net als mijn kleding, kookspullen en schilderijen.
In die volgorde :-)



Ik heb ze nog niet allemaal uitgepakt.
Ze komen straks in mijn atelier, ter inspiratie.

Maar een vijftal verschillende hertjes zijn neergestreken op de schouw in de huiskamer.
Onder hun grote 'broer' Rudolf het rendier.
Ze paste precies samen op het randje.



Ik vind ze als groep nog mooier dan alleen.
Mijn grote 'twin' hertenbeeld paste er helaas niet bij.
Het is een heel smal randje.




Soms kan je gewoon niet uitleggen waarom je iets mooi vindt.
Maar deze hertjes integreren mij, omdat ik zoveel tegenstellingen zie:
hard/zacht, vrij/gevangen, wild/beschermd of schattig/boosaardig.
Als ik hen in de ogen kijk.



Van het 'grote' hert rechts achter op de foto heb ik inmiddels zo'n tien exemplaren.
Allemaal weer van een net andere kleur terracotta.


Heel bevreemdend als je ze allemaal op een rijtje zet.
Er ontstaat als het ware weer een nieuw object.
Hun huid doet mij steeds denken aan dat prachtige hert van Hella Jongerius.
Waarbij de stippen van haar lijf aflopen.


Ik zou hen allemaal wel zo'n prachtig 'dekje' willen geven.
Het liefst in onnatuurlijke glanskleuren op het matte bruine keramiek.
Fluor roze of fel geel.

Dat bedenk ik allemaal als ik naar de schouw kijk.
Maar ik doe niets.


Want eigenlijk wil ik er niets aan veranderen.
Is alleen het bedenken al voldoende.





vrijdag 26 juli 2013

#the renovation #part 8 #carry on

#the renovation #part 8  #carry on

De eerste vakantieweek zit erop.
Bergen dozen heb ik uitgepakt en vele kasten uitgemest.
Ze kennen mij bij de werf en kringloop nog net niet bij naam.
Kortom, echt vakantie...

Mijn karretje waar we normaal zomers mee naar Corsica rijden, 
is nu onmisbaar bij het verslepen van alle spullen.

Ik ben moe en 'katterig'.
Want het is echt heel hard werken.


We bestelde deze week weer een enorme container.
Die mijn lief en de jongens in 1 dag weer helemaal vulden.
Met alle spullen die er van de bouw zijn blijven liggen.

De deurbel gaat continu van gelukszoekers die iets uit de container willen hebben.
Heel fijn als je net op de ladder met je verfkwast staat...
Het is nooit iemand die spontaan komt helpen.


We zijn moe en toe aan vakantie.
De tuin heeft grote kale plekken gekregen van al het bouwmateriaal.
Om het weer een beetje gezellig te maken maakte ik een gezellig zitje.



Waar we niet gezellig gingen zitten...
Want we hadden geen tijd.

B


Ik wil het liefst allemaal bloeiende planten en bloemen kopen voor in de tuin.
Maar het is veel te heet (mijn nieuwe roos ging bijna dood).
Ik moet gewoon geduld hebben.

First things first.
Uitpakken, inpakken, weggooien, schoonmaken, schilderen en uitpakken...

In dat rijtje komen nog geen bloemen voor...
Ik geef de bloemen en kruiden die ik heb extra goed water:


Water, zon en liefde.
De kruiden doen het heel goed.
(De klavertjes ook nog steeds! Er bloeien er nu vijf!)
Ik heb geen tijd om uitgebreid te koken.

Vannacht slapen er al drie kinderen in hun eigen kamer.
Ze hebben vandaag echt enorm hard meegewerkt!


Van puin weggooien tot kamers verven.
First things first.

De kinderen begrijpen het.
Maar het zou fijn zijn als het soms iets sneller ging.

Vandaag heeft mij lief de stroom aangelegd.
Dat hadden we nodig, extra energie.


Mint wordt de kleur van de trap in mijn atelier.
Die op dit moment gemaakt worden.
Ik verfde er alvast dit doosje uit de kringloop mee.

First things first: ik begrijp het soms nog niet.
Schilder snel een klein potje of richt stiekem een klein hoekje in.


Tussen de verfspullen...

First things first is niets voor mij.
Ik heb al doende inspiratie nodig.
Om door te kunnen gaan.


Af en toe werp ik een blik op het kaartje.
Dat we deze week kregen.
We: carry on :-)


zaterdag 20 juli 2013

#the renovation #part 7 #topping

#de verbouwing #the renovation #part 7 #topping

Het is zaterdag.
Het was een hele drukke week!

Maandag was definitief mijn oude huis mijn huis niet meer.
Alleen mijn fiets staat er nog bij mijn buuf... (ben ik er toch nog een beetje).
De zon scheen, maar we hadden geen tijd om hem op te halen.



Niet alleen thuis, maar ook op het werk moest er gewoon heel hard gewerkt worden.
Vele afspraken en honderden mails beantwoord worden voor de vakantie... 

Het blijft bijzonder om in de Betuwe te werken.
Al mijn collega's hebben verse rode kersen op hun bureaus staan!
Ach, ik zou het liefst de hele dag met mijn camera rondlopen.

Het blijft een feest om elke dag door de Betuwe te rijden! 
(Zelfs om 7 uur 's morgens, hoewel...) 
Maar de omgeving voelt alsof je altijd een beetje op vakantie bent.


Helaas heb ik het nog te druk om te stoppen:




Afgelopen dinsdag bezocht ik voor het werk een aantal zorg boerderijen.
Waar cliënten met een verstandelijke beperking aan het werk zijn.

Het was net of ik onderdeel was van een 'Bona' reclame!
Cliënten die druk kletsend met gietertjes en dierenvoer in het zonnetje in de weer waren.
Vrolijk takken afknipte in de boomgaard en onkruid wiedde in de moestuin.
Enthousiaste boeren en boerinnen, schapen, kalkoenen, konijnen...
Ik kreeg overal handen en werd weer even vrolijk uitgezwaaid.
Hartverwarmend! 

Misschien toch ook eens langs gaan als het regent.
Want ik heb nu wel een heel idyllisch beeld gekregen!

We bezochten o.a. zorgboerderij de Witte Schuur, 
stadsboerderij Caetshage en landgoed Marienwaerdt.

Hieronder een romantische tuin bij de stadsboerderij in Culemborg:



In de Witte Schuur volgen de cliënten in de boerderij dagelijks hoe de kuikentjes uitkomen:



En dit is het uitzicht van de dagbesteding over het landgoed bij Marienwaerdt:
'Need i say more?'




Ik was de hele week gezellig vroeg op...
Op dinsdag kwamen de dakbedekkers weer (met radio) om zes uur 's morgens.

Op woensdag bracht ik de hoog nodige (excuus)bloemen bij de buren!

Elke dag was het weer een verrassing wat we thuis aan troffen.
Want jee wat gingen ze hard!




In de bloemenwinkel stonden ook prachtige klimrozen.
Die ik natuurlijk niet kon weerstaan.
Door de Betuwe ben in de ban geraakt van (fruit)bomen en rozen!

Daarom moest ik deze zachtroze rozen wel meenemen..
Mijn hang naar zachte kleuren komt ook een beetje door de meiden.

Die (vandaag) allemaal prachtige pastelkleurige verf hebben uitgezocht.
Voor hun nieuwe kamers in lichtroze, lichtblauw en lichtpaars.
Zelfs de kamers van de jongens worden lichtblauw en lichtgrijs.



Ook onze Scandinavische ecoverf voor het 'tuinhuis' kwam binnen.
Zacht mintgroen besteld via de webwinkel van: Rosarugosa

Voor de trap in mijn eigen atelier koos ik ook mintgroen en de muren antiek wit.
Hele mooie matte verf van: painting the past

Zo benieuwd hoe het tuinhuis er straks in het mintgroen uitziet!
Je ziet de twee kleuren mint hier op het testplankje onder de rozen:


We rijden af en aan naar de kringloop en de werf.
We blijven druk bezig al onze spullen in elkaar te schuiven.
Maar dat valt behoorlijk tegen.
Wat heeft een mens toch veel spullen!

Het huis wordt wel steeds kleurrijker :-)
Maar ergens op de achtergrond is nog die loods met al mijn andere spullen...
Maar daar denken we maar nog even niet aan.



De ramen (en de tussen latjes) werden geplaatst in het tuinhuis.
De zwarte dakpannen werden gelegd.

Donderdag vertrokken de bouwvakkers.
Het tuinhuis is af, nou ja...

Op de verf, elektriciteit, vloeren, trappen, water, verwarming e.d. na!



 We genieten van mooie bloemen en lekkere appeltaart. (Dank!)
Ik haalde vandaag 2x een kar vol boodschappen in de supermarkt.
We hebben nu echt vakantie...

Alle kids waren dit weekend thuis, in hun (ver)nieuw(d)e huis.
We zijn trots en blij met ons 'zomerhuis'!
We dronken pannenbier!




De bouwvakkers lieten een enorme ravage achter in de tuin.
Ik maak geen foto's ervan, want het is echt heel erg!
De zon scheen en de kinderen sprongen de hele dag op de trampoline.
Niemand stapte in een spijker en er werd ook flink meegeholpen :-)

Vandaag reden we weer de hele dag naar kringloop en de werf.
We hebben vakantie!!

(Al voelt dat nog niet zo...)


maandag 15 juli 2013

#empty home #bye old home #sold

Om 9 uur vanmorgen is mijn huis officieel verkocht!
De water en stroomstanden zijn doorgegeven.
De sleutels zijn afgegeven
Mijn handtekening gezet!

Dag Noordwijk! Dag fijne woning!


Dit weekend werden de laatste zaken ingepakt en verhuisd.
En namen we afscheid van het nu inmiddels lege huis.


We maakte kennis met de nieuwe eigenares.
Die al druk alles aan het indelen was: afscheid en nieuw begin.
Het is vreemd dat straks de kamers en kasten door een ander gebruikt worden.


Samen met de kinderen dwaalden we door het lege huis.
Waar de dromen nog op de muren zaten.


Nu klonk er een echo.
Waren er lege kasten en nieuwe verstop plaatsen.

De spullen staan nu grotendeels opgeslagen.
We hebben nog geen energie en plaats om alles uit te kunnen pakken.
Over een week als het vakantie is...


Ik ontdekte nog een achtergebleven schilderijtje op de overloop.
Van madeliefjes in een theekopje.
Ik vergat haar niet.


We zijn reuze blij dat alles in dozen zit.
Het viel behoorlijk tegen om het er allemaal in te krijgen.
Zoveel herinneringen, mijn hele leven kwam voorbij.
Foto's, rapporten, kaartjes, tekeningen en (vakantie)souvenirs.



Maar het is gelukt.
Studie klaar en huis is verkocht.
Ik ben uitgeschreven en weer ingeschreven.
Het is fijn om zaken af te ronden.
Nieuwe ruimte te scheppen.


We toosten op de nieuwe toekomst in de tuin bij onze lieve vrienden en (voorheen..) buren.
Met heerlijke (wat was het?) roze prosecco, die gelijk naar mijn hoofd sloeg.


Er werd gesopt en geboend.
De allerlaatste spullen ingepakt.
Mijn scooter werd door mijn dochter en lief persoonlijk verhuisd.


En we reden met elkaar een nieuwe toekomst tegemoet!

We zijn geen 'Noordwijkers' meer.
We wonen officieel samen!

Dag Noordwijk! Dag fijne woning!