Deze week vlogen al mijn vogels over.
Zij lieten zich nergens meer door afschrikken.
Zij landen allen op de keukenplank in het nieuwe huis.
In de hoop nog wat broodkruimels te vinden.
In eerste instantie was het een zooitje ongeregeld.
Ik twijfelde er zelfs over of zij niet door moesten vliegen.
Maar uiteindelijk hergroepeerde zij zich.
De tropische vogels pochte wat tegen elkaar.
Staken hun nek uit of trokken hun bek open.
Terwijl zij hun mooiste kleuren lieten zien.
De blauwe parkieten trokken zich stilletjes terug.
Onder leiding van de rondborstige papegaai.
Schichtig keken ze naar de glanzende rode kersen.
Die de blauwe vogel rechts van hen hadden gevonden.
Maar deze wapperde wild met haar vleugels.
De kersen waren duidelijk voor haar eigen kinderen bestemd.
Waardoor zij ze niet durfde te benaderen.
De duiven vlogen naar de hoek.
Waar zij druk met elkaar koerden.
Het leek een plan.
Maar niemand wist de bedoeling.
We kregen die avond bezoek.
Zij keken verbaasd naar de plank.
Maar hielden wijselijk hun mond.
Net als iedereen in huis.
Alleen de vogels hoorde ik zachtjes kwetteren.
Bij het 'postkantoor' stond al weken een pakje.
Ik kwam er maar niet toe om haar te halen...
Vanmorgen ging ik eerst naar de kringloop.
Om (na twijfel toch) een houten stoel die ik gezien had te halen.
Ik nam ook een olieverfschilderijtje mee en een klein houten doosje.
Ik was er toch...
Daarna haalde ik het pakje.
Voorlopig de laatste want eerst moet er verhuisd worden.
Zij kwetterden zachtjes toen ik haar aan nam.
Thuis bleken zij nog mooier dan ik had verwacht.
Het was niet 'de poch en glans' van Jema Holland.
Hun matte groengele kleur liet zich lastig fotograferen.
'Struikje of Bereidheid' zou Histor de kleur noemen.
In plaats van een struikje gaf ik hen een bos.
Dit schilderij lijkt wel erg veel op mijn vorige kringloopschilderijtjes.
Zou deze van dezelfde kunstenaar zijn?
Voorlopig laat ik deze vogels nog even bijkomen in mijn oude keuken.
Ze hebben er immers al een lange reis op zitten.
Ik heb ze wat extra koekkruimels gegeven.
Ze zijn toch een beetje anders dan anders.
Je moet er van houden...
Het zou jammer zijn als ze zich niet welkom zouden voelen :-)
Alle vogels kunnen nu rustig aan elkaar wennen.
En aan hun nieuwe omgeving.
En hun nieuwe omgeving aan hen...
Maar ik verwacht dat ze in de toekomst,
zich vrij voelen om zelf rond te vliegen,
door hun hele huis.
door hun hele huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten